Η ιστορική Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Πόρτας είναι χτισμένη στη νότια πόρτα του κάστρου της αρχαίας πόλης Φοίτιον και στέκει άγρυπνο μέσα στους αιώνες. Στα χρόνια της υποδούλωσης του Έθνους έπαιξε σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα της περιοχής και ανέδειξε αξιόλογους Λογίους, ανάμεσα στους οποίους είναι και ο αντιγραφέας Κωδίκων Καλλίνικος , γνωστός από βιβλιογραφικό σημείωμα του 1699 καθώς και ο Ηγούμενος και πνευματικός Ματθαίος, που έγραψε το Συναξάρι του Αγίου Βαρβάρου.
Κεφαλαιογράμματη επιγραφή, που βρίσκεται πάνω από το φωτισμένο άνοιγμα της κόγχης του Ιερού , παραδίδει τη χρονολογία, 22 Μαΐου 1726 και το όνομα του Ιωαννικίου , που είναι γραμμένο τέταρτο στον κατάλογο « ζώντων και τεθνεώτων» της πρόθεσης:
«Το στερέωμα των επί Σοι Πεποιθότων στερέωσον, Κύριε ,την Εκκλησίαν Σου αίματι, ΑΨΚS (1726), Μαΐου ΚΒ (22) παρά του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου κυρίου Ιωαννικίου »
Στο βιβλιογραφικό σημείωμα Καλλίνικου , Ιερομόναχου του εκ Μακεδονίας, Μοναχού της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου Πόρτας , που βρίσκεται στα ΓΑΚ (Συλλογή Ζερλέντη, φακ.63) διαβάζουμε.
«Εγράφη ο παρών νόμος δια χειρός καμού του αμαρτωλού Καλλινίκου τάχα και Ιερομονάχου του εκ Μακεδονίας. Έτη από κτίσεως κόσμου ζεζ (1707), Ινδικτιόνος – ζ : ηλίου κύκλοι ια΄, σελήνης 3.Από δε θεογόνου ενσάρκου οικονομίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αχηθ (1699):Μαρτίου 3 εις το Αγιον Μοναστήριον του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου της Πόρτας εις το Ξηρόμερον. Αρχιερατεύοντος του Πανιερωτάτου Λογιωτάτου Κυρίου Γρηγορίου Ναυπάκτου και Αρτης και πάσης Αιτωλίας, ο οποίος εγίνη μετά την καθαίρεσιν του Μελετίου. Ηγουμενεύοντος δε του Παναγιωτάτου λογιωτάτου Κυρίου Βενιαμίν του Τζήνου από την Ζάβιτσα. Και τον αυτόν χρόνον , Φεβρουαρίου β΄, εδιαλαλήθηκαν η αγάπη οπού έκαμεν ο Τούρκος με τον ημπεριάλε της νεμτζίας και με το πρινγγηπάτω της Βενετίας εις τας ημέρας του Σουλτάνου Μουσταφά »
Το παραπάνω σημείωμα έχει γραφεί το 1699. Κτητορική επιγραφή του Μοναστηριού μνημονεύει το 1726. Άρα το 1726 θα είναι χρονολογία ανακαίνισης προϋπάρχοντος Αγίου Γεωργίου . Το καθολικό του Αγίου Γεωργίου της Πόρτας στην Μπαμπίνη , αποτελεί ένα από τα καλύτερα αρχιτεκτονικά δείγματα. Και στο εντοίχιο ονομαστικό κατάλογο της Πρόθεσής του σώζεται ένας απ΄ τους πληρέστερους τίτλους Αρχιερέων, Ιερομονάχων και Μοναχών.
Το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Πόρτας Μπαμπίνης , στον αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας , έπαιξε σημαντικότατο ρόλο φιλοξενήσας πολλούς οπλαρχηγούς με τα στρατεύματά τους όπως τους : Γεώργιο Καραϊσκάκη , Κ. Μπότσαρη , Μ. Μπότσαρη, Γ. Βαρνακιώτη , Δήμο Τσέλιο, Κ. Βλαχόπουλο, Γ. Τσόγκα κ.λπ . Τελευταίος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής υπήρξε ο Γεράσιμος Μπάρκας , καταγόμενος εκ Ζαβίτσης (Αρχοντοχώρι) Ξηρομέρου , ο οποίος και φαίνεται να υπογράφει σε ένα έγγραφο το 1835 που αφορούσε το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Πόρτας.
Νίκος Θεοδ. Μήτσης
Αρχοντοχώρι ( Ζάβιτσα) Ξηρομέρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου